Дар филм бо далелҳои мушаххас муайян карда шудааст, ки нақши Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати ислом, ки фаъолияти он  дар Тоҷикистон мамнуъ аст ва роҳбарони ин гурӯҳҳо дар  хиёнат ва манфиатҳои шахсии давлату миллати худ ва оқибатҳои ин фоҷеа, ки дар виҷдони ин гурӯҳ, ки дар асоси фундаменталӣ, экстримистӣ ва пурра ба манфиати як хоҷагони хориҷӣ, ки кӯшиши ворид кардани  ҳар гуна таассуби динӣ ба асосгузорони ҳукумати Ҷумҳурии  Точикистонро доштанд,  намоиш дода шудааст.  

         Дар филм одилона, дуруст ва бе ягон эҳсос такя ба далелҳои мушаххас сиёсати ҷамъиятӣ, иктисодӣ  ва барои мардум шароити фоҷеавӣ, ки дар ҷумҳурӣ ҷанги шаҳрвандӣ ҷараён дошт, нишон дода шудааст.

         Дар навор ҳолати равонии инсон ва ҷомеа, ки дар шароити ҷанги шаҳрвандӣ наздикону пайвандонашонро аз даст доданд,  дида мешавад.

         Такя ба ҳуҷҷатҳои он замон мо мушоҳида менамоем, ки чонибдорони фундаментализми ислом, ки дар Точикистон мамнуъ аст, аз идиологияи равияи ваҳҳобия истиофода карда, фармоишҳои хоҷагони хориҷиашонро иҷро мекарданд.

         Узви ин гурӯҳҳо душманони худро пайи ҳам намояндагони равшанфикрони тоҷикро ба халокат расонда, кӯшиши мардумро ба гумроҳӣ афтонда, Тоҷикистонро ба асримиёнагӣ табдил доданро доштанд.

         Дар филм таъкид шудааст, ки созмондиҳандагони ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ иброз медоштанд, ки гӯё ҳадафи ташкил намудани ин ҳизб, ҳифз кардани сиёсати иҷтимоии одамон будааст.

Вале дар асл намояндагони ин ҳизби ба ном исломӣ, ки аз кишварҳои хориҷӣ маблағгузорӣ карда мешуданд, ба самти мазҳаби суннӣ, ки  мардуми ман  боварӣ доранд ва мактаби Ҳанафия, ки он дар асри ҳафт таъсис дода шудааст,  он ҳамчун мактаби мазҳабӣ аз ҷониби умум эътироф  шудааст.

         Роҳбарону аъзоёни ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ  кӯшиш доштанд, ки бо фармони кормандони хадамоти махсуси як Ҷумҳурии Шарқии машҳур бадном кардани мактаби омӯзишии мазҳаби Ҳанафияро, ки он давоми беш аз 12 аср натанҳо маданияти ҳуқуқии таъсисёбии ҳама мардуми Осиёи Миёнаро ба ҳам мепайваст, натанҳо дар инҷо муҳим он аст, ки хулоса баровардани таҷрибаи идеалӣ ва принсипҳои ислом.

         Дар филм муқаддасот ва дастовардҳои мактаби Ҳанафия ва боварии мардуми точик  ва пайравони он дар тамоми дунё, ки ба ақидаи илмӣ, моҳияти мазҳаби сунниҳо ва риояи қонуни демократӣ ва принсипҳои гуманистӣ дар исломро муайян карда мешавад.

         Маҳз ин вазъият ба гуфтаи Сардори давлат Эмомалӣ Рахмон ба рушди  ислом таъсири бузург расонд.

         Ба ақидаи бештари руҳониёни ҷаҳон таърихи пайдоиши ҳамзистии мардуми Осиёи Миёна ва муносибати хуб ба маданияту забонҳои мардуми хориҷӣ ва дигар мазҳабҳои динӣ бо ташаббуси гуманизми мактаби Ҳанафияӣ , ки бо самти суннӣ ҷараён дорад, ноил шудааст.

         Ба ақидаи муаллифони филм маҳз  мактаби Ҳанафия ба мардуми мо барои пушти сар намудани ин роҳи мушкил, рушди таърих ва нафароне, ки давомдиҳандаи ин мазҳаб мебошанд, кӯмак намуда барои ҳифзи расму оин ва ба меърос мондани он  ба наслҳои оянда, ки дар он идеяҳои фундаменталӣ, ки аз ҷониби аъзоёни ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ паҳн карда мешуд, зарур нест.

         Дар давоми филми ҳуҷҷатӣ боварии мо ба устувор  намудани  менталитет ва муттаҳид  намудани мардуми Точик  равона карда шудааст.

         Менталитет ва ягонагию иттиҳод будани мардум бар зидди идеалогияи нафароне, ки мехоҳанд бо истифодаи ҳар гуна ақида ва равияи ғалат ба манфиати худ, ки ба меъёрҳои таъсисёбии мазҳаби суннӣ ягон наздикӣ надорад, пирӯз гардад.

         Маҳз чунин принсипҳо бар зидди  кӯшиши омӯзиши сиёсати динӣ дар кишвар устувор меистад:

1.Дар филми мазкур масъалаҳои конкретӣ , ки бо кадом мақсад дини исломро истифода мекард ва кӯшиши истифодаи  динро бо  содир намудани  ҷиноят ва хиёнат ба   мардуми худ нишон дода мешавад.

         2. Ҳамчунин дар филми ҳуҷҷатӣ бо кадом усул хиёнаткорони кишвар шаҳрвандони гумроҳшударо идора карда онҳоро барои иҷро кардани супоришҳои манфиатноки  хоҷагони хориҷаашон равона мекарданд.

         3. Дар филм дақиқ макру ҳиилаю найранги хоинони ватан ва дини ман, ки ба тарафи душманҳо гузаштаанд ва пайравони равияи ваҳҳобия, ки дар идеалогияи фундаменталистии ислом таъсис дода шудаааст, инъикос ёфтааст.

         Дар масъалаҳои мушаххас идеологияи ваҳҳобия, ки боиси ба амал омадани ҷанги шаҳрвандӣ дар кишвар ва ба ҳалокат расиндани зиёда аз 150 ҳазор шаҳрванди мамлакат гардид, дида  мешавад.

         4. Филм дар нафаре бо номи Кабирӣ, ки ягон дарахт нашинондаааст ва ягон коре барои ҷамъият манфиатбороро анҷом надодааст ва ҳатто кори бунёдкоронаву эҷодӣ накардааст, дорои боигарии зиёд буд, ки бо карори  додгоҳ мусодира шуда буд, маълумоти зарурӣ дода мешавад.

         Дар филм муайян карда шудааст, ки як давлати исломӣ Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломиро ба манфиати худ маблаггузорӣ мекунад, зеро ҳама ин дороиҳо бо сарпарастони хориҷӣ ба даст оварда шудааст.

         Ин далелҳо аз он дарак медиханд, ки Кабирӣ  нангу номус ва обруи худро фурухтааст.

         Ҳоло ӯ дар Аврупо бо ягон кор машғул намуда, оилаву пайвандонаш, шаҳрвандони гумроҳшуда ва яккатор рӯзноманигоронро, ки манфиатҳои ӯро пеш мебаранд,  мехӯронаду мепушонад.

         5. Филм дар бораи маблаггузорӣ ва таъсири кормандони хадамоти махсуси як кишвари хориҷӣ дарак медихад.

         Дар ин филм кормандони хадамоти махсус кишвари шаркӣ, ки ба осудагӣ ва идеологияи инқилоби исломӣ талош кардаанд, веле устувории  зиёиёни кишвари мо, ки  нақши асосӣ ба занон рост намеояд, намоиш дода шудааст, зеро идеяи инқилоби исломӣ ба ҷамъияти мо бегона аст,

         6. Филми ҳуҷҷати чашмро дар  бораи  кӣ дуст асту  кӣ душман ба мардуми Точикистон ба менталитет ва омӯзиши ислом нишон медиҳад.

Маҳз  дину мазҳаби  мо ба мардум ҷиҳати уствори будан бар зидди ҳамагуна кӯшиши душман барои ноором кардани вазъияти сиёсиву иқтисодии кишвар қувват медиҳад.

7. Филм дар бораи ҳафафҳои Кабирӣ, ки барои  манфиатҳои худ аз ягон кори бад рӯ намегардонад, қисса мекунад.

Дар ин ҷо нишон дода шудааст, ки Кабирӣ бо рӯзноманигороне, ки корҳои ӯро пеш мебаранд, ба ақли ҷомеаи шаҳрвандони мо дар бораи бемории “КОВИД-19” ҳамлаҳои иттилоотӣ мекунанд.

 Кабирӣ бо ҳаммаслаконаш холо масъалаи бемории бемории “КОВИД-19”-ро чун яроқ бар зидди ҳукуматдорони кишвар истифода мебаранд.

ӯ бо ҳамроҳи ҳаммаслаконаш дар бораи паҳншавии бемори бемории “КОВИД-19” дар ҳудуди кишвар ҳаргуна хабарҳои бардуруғ сохта, бо чунин роҳ мехоҳанд, байни мардум ва ҳукуматдорони мамлакат  паҳн намуда, эътимоди мардумро аз ҳукумат коста намоянд.

Аммо ин нақшаи таблиғотии Кабирӣ ва нақшаҳое, ки аз тарафи кормандони хадамоти махсуси хориҷӣ пеши ӯ гузошта шудаанд, дар ин вақт барбод рафтанд.

8. Дар филм дақиқ карда шудааст, ки маҳз хиёнаткорӣ ва омӯзиши мазҳаби шиа, ки Кабирӣ бо хочагони хориҷиаш дар кишвар ба рох монда буд, аз ҷониби он кишвари  шарқӣ маблағгузорӣ мешавад.

Дар филм дар бораи хиёнаткорӣ ва рафтори бадхоҳонаи Кабирӣ  нишон дода мешавад.

Дар ин  бора ҳатто нафарони наздик ва собиқ ҳамфикрони ӯ , ки аз меъёрҳои мазҳаби ҳанафӣ дур будани Кабирӣ хабар медиҳанд.

10. Филм ин лаҳҷаи даъват барои нафаронест, ки то кунун ба ҷузъ ин ҷосуси кормандони хадамоти махсуси хориҷӣ, ки то ҳол дастонашонро ба хуну ифлосӣ  олуда накардаанд, мебошад.

Ҳамзамон ин филми хуҷҷати даъват ба нафарони гумроҳшуда, ки холо низ барои иқрои гуноҳ ва изҳори пушаёмонӣ дер нашудааст даст кашидан аз чунин амалҳои нопок ва баргаштан ба хона мебошад.

Аз чунин афроди гумроҳшуда дархост карда мешавад, ки аз хушунат нисбат ба мардуми хеш даст кашанд, зеро холо ҳам фурсат аст.

11. Филм дар бораи оне ки новобаста ба фоҷеаи миллӣ дар кишвар ва ҷанги шаҳрвандӣ, ки сабаби марги беш аз 150 ҳазор бародарону хоҳарон гардида, ба буҷаи мамлакат  зиёда аз 10 миллирад доллар зарар иктисодӣ расонд, ҳоло низ ҳаст кишварҳои хориҷие, ки меҳоханд аз  кӯмаки чунин хоинҳои миллат истифода карда, дубора бо ҳар роҳу восита дар бораи оқибатҳои он ҳатто фикр накарда, нооромиро дар кишвар барпо намоянд.

12. Филм бо мақсади ҳушдорӣ ва хотиррасонии навбатӣ дар бораи он, ки тавассути сиёсати миллии сулҳхоҳонаи  Призиденти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон таҳия шудааст ва ҳоло дар ҳудуди кишвар сулҳу суббот ва оромӣ пояндаас ва миллати сарбаланди тоҷик барои  пойдории суботи сиёсӣ ҳамаша иттоҳид мебошад.

Дар инҷо қайд карда шудааст, ки сулҳу суббот ва оромӣ дар кишвари мо бо кӯшиш зиёд ба даст оварда шуда, барои пойдории он  хуни бародарону хохарони зиёди  ватан рехта шудааст.

Аз ин рӯ, мо бояд онро чун гавҳараки чашм нигоҳ дорем.

13. Филм танҳо дар бораи ягонагӣ ва муттаҳидии тоҷикон буда, дар мамлакат ҳамаи неруҳои сиёсӣ метавонанд, ба душманони кишвари ман, аз ҷумла ба инқилоби исломӣ ва идеяҳои фундаментализм , ки асоси идеология ва ҳадафи стратегии Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ мебошад, иттиҳоду устувор бошанд.

Бо дар назардошти ҳолатҳое, ки дар байни ҳамватанони мо боқӣ мондаанд, аз ҷумла ашхосе ки пайрави идеалогияҳои бегона ва  кӯр-кӯронаи фундаментализми исломӣ  муроҷиат карда гуфтаниам , ки ба ватан, хонадон ва назди оила ва наздикони хешовандони худ баргарданд.

Хиёнат ин роҳи Шумо нест!

Ин роҳ, ки Кабирӣ пеш гирифтааст роҳи бебозгашт аст,

чунки ӯ хоин аст. Ин суханонест, ки мо мегӯему  ба самъи шумо мерасонем.

Ин боварии худи собиқ  “ҳаммаслакон”  ва ҳамақидагони   ӯст. Инро тамоми мардуми мо медонанд.

Бо назардошти муҳим ва актуалӣ будани мушкилии мазкур ки дар ин филми ҳуҷҷати дарҷ гардидааст,  ҳавф барои сокинон дорад, чунин меҳисобам, ки тарҷумаи филми мазкур ба забонҳои хориҷӣ ва аз ҷумла забони англисӣ ба роҳ монда шавад то ки моҳияти  хатари мазкур хусусан, фаъолияти экстримизм ва терроризми Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ ва Кабирӣ ки дар кофтукоби байналмилалӣ қарор дорад, ба самъи  бинандагони Аврупо низ ошкоро расонида шавад.

Муҳим аст, ба моҳияти аслии фаъолити Кабирӣ ва ҳизбу созмонҳои ӯ ки аз ҳамкориҳои зич бо мақомотҳои  махсуси қудратии бурунмарзӣ иборат аст ва мухолифи  бехатарии Иттиҳоди Аврупо мебошад барои  худи сокинони он хатари ҷиддӣ аст.

Бо  эҳтиром….