Сешанбе, 06/10/2020-19:37
Манам доротарин одам ватан дорам, ватан дорам,
Сари худро нагирам хам ватан дорам, ватан дорам…
Худои таъоло инсонро офарид ва ӯро дар замин мустакар сохт. Барои ҳар касе ватане қарор дод ва ободонии дунёву охиратро ба зимааш гузошт. Мусулмон касест, ки дар ободонии диёри худ ва дигаронро ба он ташвиқ менамояд. Зеро покизагию обод кори нишонаи имондории ва шъори Ислом аст. Дар ҳар давру замон мусулмонон бо тамаддуни қадима ва шаҳрдҳои обод машҳур буданд.
Имрӯз мо низ бояд камари ҳиммат баста, дар ободонии Ватани худ саҳмгузор бошем, кӯчаву маҳаллаи худро обод намуда, онро ба гулгашту мусалло таддил диҳем, вақти он расида аст, ки Тоҷикистони соҳибистиклолро дар арсаи ҷаҳони ҳамчун кишвари мутарақии сарсабзу хуррам муаррифӣ намоем. Мегӯянд садақаи ҷория он аст, ки мардум аз он нафъ баранд, сохта ба истифода додани иншоотхои ниёзи мардум аз қабили мактаб, беморхона, роҳҳо, обанбору неругоҳҳо ҳамааш садақаи ҷория аст, ки ба инсон ҳам дар дунё ва ҳам дар охират манфиат доранд. Бинобар ин ҳар мусулмон бояд дар чунин корҳо кушему ғайрат кунад, намунаи барҷаста ва боиси пайравии ҳамагон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои муаззам Эмомалӣ Раҳмон мебошад. Пешвои миллат баҳри ободони ватани азиз, ҳамеша дар талош буда, тамоми кӯшиши худро ба харҷ медиҳанд, то кишвари мо боз ҳам ободтар гардад. Истиклолиятро бояд ҳифз намуд. Дар ҷаҳони муосир тибқи маълумотҳои 3-4 ҳазор халқият зиндагӣ мекунанд, ки аз ин миқдор танҳо ҳудудан дусад халқият давлати худро доштааст, соҳибихтиёр мекунад. Миёни ин ҷамъияти башарӣ тоҷикон низ мавҷуданд, ки тавонистанд, то ба сатҳи миллат ташаккул ёфта, ба бузургтарин ҳадафи миллию сиёсӣ, яъне ташкили давлати мустақил мушарраф шавад.
Тайи ҳазорсолаҳо ойини давлату давлатдории тоҷикон низ сахтиҳои зиёдеро борҳо аз сар гузаронида, аз дунболи ҳар шикаст боз эҳёшавии ва камолати афсунтарро ноил гаштааст. Расидан ба Истиқлолияти давлатӣ, ки ба огози солҳои 90-ум рост омад, арзиши бузурги давлатдории Тоҷикистон аст. Тамоми муборизаҳое, ки дар тӯли таърих аз забони тоҷикон анҷомшуда додаст. Ҳадафи озодӣ ва истиқлолхоҳӣ ҳамеша дар меҳвари онҳо қарор дошта, Истиклолият ормони бузурги ҳастии миллӣ ба шумор мерафт. Ҳар насли гузаштааш даврони зулми ачнабиён ба ормони озодӣ зиндагӣ мекард ва бо ҳамин ормон аз дунё мерафт. Насли имрӯза аз ҷумла хушбахттарин тоҷикон дар тамоми давраш дар таърихи ҳастии миллат мебошанд. Зеро онҳо дар ҷамъбасти ормонҳои ҳазорсолаи миллат расида, ба истиқлолият зиндагӣ мекунад. Бояд зикр намуд, ки дар баробари ба дастории соҳибихтиёрии миллию давлатӣ, ҳифзи истиқлолияти давлатӣ ва якпорчагии давлат афзалияти беҳтар пайдо мекунад. Танҳо дар даҳсолаи охир чандин ҳолатҳое ба вукуъ пайвастаанд ки аз мушкилоти рузафзуни ҳифзи Истиклолияти давлатӣ гувоҳӣ медиҳад
Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон нақшаи мазкур ҳанӯз дар солҳои 90-ум мавриди татбиқ қарор дода шуда, минтақаҳоро ба душмани ашадии якдигар тадбил кард. Кӯшиши дар ҳудуди як водӣ сохтани давлати алоҳида рӯй даст гирифта шуд. Муборизаҳои сиёсии қувваҳои дар бадтарин шакли зоҳиршавии терроризм амалӣ мегардид. Ҳамаи ин дар ҳамбастагӣ давлатро ба марҳалаи нестӣ наздик сохт, аммо ба кӯшишҳои солим ва ба талошҳои ҷоннисоронаш Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ваҳдати миллӣ дар Тоҷикистон ҳукмфармо шуд. Ҳамаи ин равандҳои ҷудоихоҳӣ зина ба зина аз байн бурда шуд. Мутаассифона баъзан оқибатҳое миёни омма мавҷуд аст, ки Истиқлолияти давлати Ҷумҳурии Тоҷикистон бе ягон заҳмат ба даст омадааст. Бояд таъкид намуд, ки ин зумро инсонҳо факат парокандашавии ногузири Иттиходи Шӯравӣ ва ҳамин давлатҳои иттифоқро асос қарор медиҳаду халос аммо нодида мегирад, ки замина барои таъсисёби Тоҷикистони мустақил шуд, чӣ қадар заҳматҳо паси сар шуда буданд. Яъне расидан ба озодии сиёсӣ иқтисодӣ, фарҳангӣ ва муҳимтар аз ҳама соҳибихтиёрӣ дар кохи давлатдорӣ, аз ҷумла талошҳои тӯлонӣ ва ҳамешагии миллати мо дар давоми ҳазорсолаҳо буд. Дар самти Истиқлолияти давлатӣ тарғиб намудани унсурҳои мусбати раванди рушди давлатҳо ҳамчун намунаи ояндасози Тоҷикистон зарур мебошад. Истифода кардан аз намунаҳои манфӣ ва дигар хоси давраи кунуни рушд нестанд, ҳадаф аз намунаи мусбат ва манфи чист? Яъне Тоҷикистони имрӯза дигар кишвари ҷангзада нест, минбаъд бояд кӯшиш кард, ки рушду инкишоф ва фазои сиёсии давлат дар оинаи давлатҳои рушдёфта бештар натиҷагирӣ карда шавад. Зимнан Истиқлолияти давлатиро ҳамчун фазои расидан ба ҳадафҳои бузурги миллӣ ва ғояҳои созанда бояд ҳифз кард ва пайи ҳидоятҳои созандаи Пешвои миллат саъю талош намуд.
Қурбоназар Давлатов, сархатиби ноҳияи Вахш
